Լուսանկարը կտավի վերատպություն է, որտեղ պատկերված է թիֆլիսցի նշանավոր Հովհաննես Մինասի Միրզոյանը (Иван Минаевич Мирзоев)։ Նա հայոց առևտրական կապիտալի տիպական ներկայացուցիչ էր, որն առհասարակ Կովկասում առաջինը նկատեց նավթարդյունաբերության հեռանկարայնությունը...
Լսեցի, որ տիրադավ 10-յակի ներկայացուցիչներից մեկը Վեհափառի գահից հրաժարման հետ կապված օրինակ էր բերում Գրիգոր Լուսավորչին և Հովհան Օձնեցուն, նշելով, թե «կարող է հետևել նրանց օրինակին, նման դեպքեր պատմության մեջ եղել են»...
Հեռավոր 2015 թվականն էր։
Այն ժամանակ Նիկոլը դեռ ֆեյսբուքով թիմակիցներ էր հավաքում, Գրիգորյան Արմենը Լևոն Տեր-Պետրոսյանին որպես քաղաքական իմաստուն առաջնորդ էր համարում ու ՀԱԿ-ի քաղաքական ակտիվի (երիտասարդ) միջոցով «Չե՛ք անցկացնի» շարժում էր հիմնում...
1989թ․ դեկտեմբերի 1-ին տրվեց Հայոց նոր պատմության մեջ արժանապատվության զարթոնքի մեկնարկը։ Հայաստանի Գերագույն խորհուրդն ու Արցախի Ազգային խորհուրդը՝ ճանաչելով «Լեռնային Ղարաբաղի Ինքնավար Մարզի ինքնորոշման փաստը», հռչակեցին Հայկական ԽՍՀ-ի և Լեռնային Ղարաբաղի վերամիավորումը...
Ո՞վ կարող էր մի 10 -15 տարի, անգամ 5 տարի առաջ պատկերացնել, որ մենք հասնելու ենք այն վիճակին, երբ Արցախ բառն արտաբերելը դիտվելու է որպես խիզախության նշան եւ իշխանությունը պատժելու է այդ բառն արտաբերող իր պաշտոնյաներին...
Ալեն Սիմոնյանը վերջերս հայտարարեց, որ 44-օրյա պատերազմի զոհերի թիվը 3833 է։ Սա պատերազմից հետո պաշտոնապես հայտարարված հերթական հայտարարություն է զոհերի թվի վերաբերյալ։ Նախորդ հրապարակումներն ունեն հետևյալ արձանագրումները...
Դժվար է հիշել ու վերապրել այն ամենը, ինչի միջով անցել ես՝ այսքան երիտասարդ և այսքան դաժան պատմությամբ։ Երբ կողքիդ կորցնում ես ամենահավատարիմ ընկերներիդ, որոնց հույսով կանգնած էիր մարտի դաշտում և կարծում էիր, որ նրանք առաջինը քեզ կօգնեն...
1937թ. սեպտեմբեր:
Հայաստանի կոմկուսակցության առաջին քարտուղար Գրիգոր Հարությունյանին է ներկայացվում հայ մտավորականության կողմից կազմված մի փաստաթուղթ:
Փաստաթուղթը վերաբերվում էր Էջմիածնին ու Կաթողիկոսարանին...
Մենք, շատ թե քիչ տանելի ապագա ունենալու համար, պետք է աշխատենք բազմակողմանիորեն հասկանալ հզորների ու թույլերի հարաբերությունների անատոմիան։
Բնականաբար, եթե ուժեղների ու թույլերի հարաբերությունների հետ առնչված երկրորդական հանգամանքները դնենք մի կողմ, ապա այդ հարաբերությունների կայուն ու երկուստեք իմաստալից լինելու համար, ընդհանուր առմամբ, պետք է հավասարակշռություն լինի, մի կողմից, ուժեղի համար թույլի օգտակարության և, մյուս կողմից էլ, թույլի համար ուժեղի կողմից պաշտպանվածության միջև...